Ξ.Τ.


Σ
τάθηκε εκεί -απέναντί του.
Σα Μαύρο πανί , έτοιμο να το παρασύρει ο αέρας-
το τελευταίο του σημάδι ανάμεσα στη ζωή και το σκοτάδι.

Κόρη ευγενική, με κόκκινα μάτια- λυτρωμένη από τον πρωϊνό αέρα του πρώϊμου καλοκαιριού.


3 comments:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Καθαρίζει πάντοτε ο αγέρας τα μάτια, αφήνοντας γυμνή την αλήθεια εντός τους…

ion said...

Ηχε μου**
καμιά φορα τα μάτια βγάζουν αέρα και αλήθεια..

ξανθίππη said...

τώρα το είδα και δάκρυσα...

older posts