Δάσκαλος Ονείρων

memoriesdecaying













τους φύσηξες αέρα
τους έμαθες πώς ζεις τα όνειρα.
Παιδιά σου ήταν.
Κι αυτά μέχρι το τέλος- παρακαλούσαν κρυφά για ένα μάθημα ακόμη.

Είναι δύναμη αυτό που τους έδωσες
κι αυτό σε έκανε ισχυρό
μέσα στο αέρινο σου πνέυμα

έγώ, μακρινός θεατής , αρκέστηκα σε λίγες νότες μόνο να σου χαρίσω.
Και εσύ τις άκουσες.

Μια σκέψη για όλα τα ορφανά σου παιδιά.
Μέσα από τις ιδέες σου μεγάλωσαν μα κατάφεραν να προσπαθούν ακόμη για το όνειρό τους.

ΓΙα έναν Δάσκαλο που έζησε υπέροχα και πάντα υπέροχα θα πλανιέται..
N-O-S-T-A-L-G-I-A-III tietgale
















Αν δε φοβάσαι

να έρθω
τους φόβους να σου μάθω
γιατί αν τους πω
μια φορά
μόνο μια

θα τους τιμώ
όπως και εκείνη χρόνια με τιμούσαν

με το να διεκδικούν
χωρίς να κερδίζουν

με το να συνεχίζουν
σιωπηρά
πια
στα πόδια μου να κουρνιάζουν.
πότε σαν συντροφιά
πότε σαν στίγμα.

να σου μιλήσω
μια φορά άσε με

κι ύστερα
δεν θα υπάρχω πάλι...

έτσι κι αλλιώς λάθος υπάρχω και υπάρχεις



older posts