Φοβάμαι.
Τις μέρες που δεν έχει σύννεφα τις φοβάμαι. Κλεισμένη παραμονεύω τον πρώτο εχθρό.
Φοβάμαι πως θα είναι ο τελευταίος. Ο πιο σκληρός . Και θα έρθει - μια μέρα χωρίς σύννεφα.
Να κοροϊδέψει τη διαύγεια του σύμπαντος, να βρωμίσει τον μόλις γυαλισμένο ουρανό.
ΚΑι όσο φοβάμαι
τόσο μου κρύβεται.

Γιατί ο φόβος σε αλλάζει και ίσως σε σώζει απο αυτό που πάντα φοβόσουν.

older posts