εκτοξεύω όλη την αλήθεια, για να μου μείνει το ψέμα. 
Και έτσι  ζώ.

Τα ξέρω όλα αυτά.-ζωή.
όσα μου δείχνεις- τα έχω απο καιρό ζήσει.
Τώρα εσύ και εγώ- αντίστροφα είδωλα, θα μείνουμε μαζί- μέχρι το τέλος του δρόμου. 
Θα σε κοιτώ -ανάποδη απεικόνιση των σκοτεινών μου ονείρων-
και θα γελάμε. εγώ με εσένα και εσύ με εμένα.


Μέσα στις δεκάδες εικόνες- η πιο σκοτεινή- αυτή που χάνονται τα μάτια θα μπεί στο βιβλίο μου. 
Γιατί δύο μάτια γεμάτα μου έμειναν. 
δεν θα τα πουλήσω αυτά.
Οχι.
Τα κρατάω για μένα.
Θα τα κρατήσω για μένα.
Μη γελάς.
απλά σκοτείνιασε κι άλλο. 
Να τα κρύψουμε. 
Να σωθούν.




Μια νύχτα όλα τα κλειστά ηλιοτρόπια ονειρεύτηκαν τον ίδιο ήλιο.
ύστερα άνοιξαν τα βλέφαρα κι ακολούθησαν αυτό το όνειρο .
Μια νύχτα όλα τα ηλιοτρόπια έκλεισαν το πρόσωπό τους και είδαν το ίδιο όνειρο.
ύστερα το είδαν μέσα στη μέρα του να ακολουθεί το βλέμμα τους.

Μόνο τον ήλιο ήξεραν..κάθε νύχτα-κάθε μέρα. 

Και έβαφαν το πρόσωπο στο χρώμα του-για να το έχουν πάντα. 
Μέχρι ο ήλιος να μην τα κοιτάζει πια.





Χθές δεν είχα ρεύμα.
Άπλωσα τα χέρια - από τη μια το μικρόφωνο-το κράτησα σφιχτα-από την άλλη οι ψυχές.
Μέσα στο σκοτάδι επαναφέραμε τις ζωές μας.




older posts