Δεν ξέρεις τί να πεις μέχρι τη στιγμή που πρέπει να μιλήσεις-
όπως δε σχεδιάζεις τη ζωή σου μέχρι την ώρα που χρειάζεται να αποφασίσεις.

Αυτό που ήθελα πάντα από μικρή είναι να παραμείνω ανεύθυνη.

Και αυτό το χρωστάω σε εμένα.

Γιατί γουστάρω τις μικρές  ρυτίδες γύρω από τα μάτια μου-

όσο γουστάρω ακόμη τα κόκκινα adidas μου και ένα παγωμένο ποτήρι ούζο ακούγοντας Μάρκο Βαμβακάρη.


3 comments:

elafini said...

Δύσκολες οι αποφάσεις...

ion said...

kai adikes..

Anonymous said...

γι 'αυτο σε γουσταρω .-

older posts