Οι μέρες έχουν χιλιάδες πρόσωπα. Οι μέρες έχουν χιλιάδες μυρωδιές. Εμείς οι αστείοι- επιλέγουμε τρία πρόσωπα, τρείς μυρωδιές, τρείς μορφασμούς και με αυτά πηγαίνουμε. Μπορώ να τυλίξω τις μέρες μου με χαρτιά, μπορώ και με ήχους. 

Μπορώ να μείνω ακίνητη για δεκάδες ώρες.

Να βάλω στοίχημα?.

Μπήκα σε ένα κουτί.Οι θεατές μου -χειροκρότημα.

Στα πόσα λεπτά θα βγώ.

Στα πόσα λεπτά θα βγώ?

Τους απογοήτευσα.

Είμαι ακόμη στο κουτί- Χωρίς καμία κίνηση- και αυτοί έχουν από ώρα φύγει.

Κανείς δεν περιμένει -όταν οι εικόνες διαλέγουν άλλη αλληλουχία απο αυτή που περιμένουν-.

Εγώ - στο άδειο μου θέατρο- πίσω απ'το θολωμένο γυαλί- ναρκώθηκα απ'τη σιωπή - και απο την απουσία.

Μια νύχτα όμως θα βγώ - πιο σιωπηλή από ποτέ μέσα στις χίλιες λέξεις μου.