10:00

Ξεχάστηκα.
10 το πρωϊ και ζητάω λίγο αέρα.
ίσως αυτό να είναι πάλη.
ίσως αυτό να είναι πάλι.
Προσπαθώ να γράφω. Στίχους. Μουσικες.
Κανένα τους δε με ειρωνεύεται.
Κανένα τους δε με πλησιάζει.
Θα το καταφέρεις μου είχαν πει.
Μα ακόμη στέκομαι ακίνητη - απο το σοκ της γέννησής μου-  
ζητάω λίγο αέρα και ένα παγωμένο ρακόμελο. 
10 το πρωϊ. 





Καλή σας ημέρα...



2 comments:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Χορεύουν οι αισθήσεις στο αντάμωμα τους με το ρακόμελο.
Ποτό για μύστες.

Κ’ ίσως ναι να είναι το πάλι της μέσα μας πάλης.
Μας κατακτά για καιρό και μας αφήνει σμπαράλια στο φευγιό του.

Σ΄ ωρίμασε όμορφα και περίτεχνα ο καιρός.
(σαν το καλό κρασί)

ion said...

ξεχάστηκα μέσα στη ζύμωσή μου.
λίγο ρακόμελο ίσως φτιάξει τη γεύση μου.
..Αρωματική, σαν το παλιό καλό κρασί.
καλή σου ημέρα ήχε μου. καλέ μου ήχε...**

older posts