Ανάδυση από το σκουριασμένο τώρα.
Στο ράδιο η Dietrich έχει ήδη μπεί στη ψυχή της.
Ενα τραγούδι την κάνει αθάνατη.
5 εκατοστά πάνω από το καινούργιο πάτωμα, το ζωντανό μου κορμί κινείται με ήχους.
Σε μια γωνία ασπρόμαυρη η Γώγου χορεύει ζεϊμπέκικο.
Σημειώση των νέων συντεταγμένων.
Να μη ξεχάσω το τώρα.
Το σημειώνω ως σημείο εκκίνησης, μαζί με εμένα και όλα τα πρόσωπα που γεννήθηκαν από εμένα για μένα.
Είπαμε...διορθώνομαι.
1 comment:
Μαθαίνουμε με τον καιρό, είναι θέμα επιβίωσης… …καμιά φορά μονάχα, ο καθρέφτης φανερώνει όσα δεν καταφέραμε ακόμα να μάθουμε…
Post a Comment