Πώς ζούμε, με προκάτ ανάγκες

με πλαστικές ασήμαντες σημαίες
πώς ζούμε, με ξεφτισμένες ιδέες
με παραμύθια χωρίς φαντασία.



3 comments:

lucky star said...

Ξεφτισμένες ιδέες χωρίς φαντασία, στον βωμό της ρουτίνας και της ζωής που μας πασάρουν, χωρίς να σκεφτόμαστε, τι χάνουμε, τι δεν κάνουμε, πόσα συναισθήματα και στιγμές κλειδώνουμε μέσα μας, χωρίς να σκεφτόμαστε το άχρωμο, μαύρο τέλος μας....Πόσο δίκιο έχεις...πόσο...

Καλη συνέχεια και μην σταματήσεις ποτε να ονειρεύεσια...είσαια τυχερή που το έχεις καταφέρει....

Aggelos Spyrou said...

Ρε συ, λάθος ρήμα το "ζούμε".

Μην ταυτίζεις τη ζωή με την κίνηση. Οι άνθρωποι με τις προκάτ σημαίες απλά κινούνται. Οι άνθρωποι με τα παραμύθια χωρίς φαντασία απλά κουνούν τα χείλη.

Ζούνε οι υπόλοιποι, όσοι αναγνωρίζουν την αλήθεια του στίχου αυτού...

Καλησπέρα.

Υ.Γ. Εμείς άραγε ζούμε; Αναρωτιέμαι... Πάντως, αν δεν ζούμε, τότε είμαστε στα πρόθυρα του να το κάνουμε. Είτε αλλάξουμε τον κόσμο, είτε τρελαθούμε.

:)

m_afro said...

αν ζουμε με ολα οσα περιεγραψες, τοτε σιγουρα δεν ζουμε... ΠΟλυ σωστη... συνεχισε ! =)

older posts