Είμαι αστεία - αγγίζω το άπειρο γλείφοντας το μηδέν
η φωνή μου σωπαίνει
Είμαι αστεία δειλή και μόνη
γιατί με άφησα να χορεύω μεθυσμένα ήρεμη σε μια γωνιά του ωραιότερου σημείου μου
είμαι αστεία γιατί δεν θέλω να καταλάβεις τίποτα
είμαι αστεία γιατί συνεχίζω να σου μιλώ -να σε αγγίζω -να σου δείχνω
πως όσο αδειάζω τόσο αγγίζω το τέλειο..
4 comments:
Πόσο δειλός είναι άραγε εκείνος που παραδέχεται εκείνο που όλοι βυθίζουν στη σιωπή;
Δηλαδή τη μοναξιά!
nai prepei na yparxei psyxi, kai synais8hma, poli synaisuhma, ara zwh, ara pws mporoume na niw8oume monaxia sthn terastia parea twn trisekatomiriwn dysekatomyriwn atomwn mas..
panikos
tromokratia ais8isewn.
geia xara
παντα με υπονοουμενα
κ λιγοστα σημεια στιξης
αθορυβη εισαι κι ομορφη
ειτε αδεια
ειτε μονη
- ολα καλα?
xxx
ήχε μου**
είμαστε τόσα άλλα..δειλοί όμως δεν είμασταν συχνά..**
pandiony*
καλη σου ημέρα..
παρέα με το μέσα μας λοιπόν..
άδειοι μέσα στο γεμάτο μας σύμπαν, το άπειρο.
καλώς ήλθες**
γλυκιά μου tatti**
όσο προχωράω γίνομαι και πιο αθόρυβη. όσο για τα σημεία στίξης, έσβησαν από καιρό..
Πάντως είμαι καλά- πολύ καλά..
μπαίνω στο μέσα μου και παρατηρώ το αγέννητο μισό μου..!)
ένα μεγάλο φιλί για καλημέρα***
Post a Comment