Χάνεσαι σε ίδιες σκέψεις. Θαμπώνεις απο τα ίδια μικρά τίποτα. Όλα μοιάζουν ή εσύ ξέχασες να ξεχωρίζεις το χρώμα ,το φως . Την αίσθηση που κάθε τί φωνάζει. Ξέρεις κάτι; Λάμψε για σήμερα και άυριο βλέπουμε ποιός θα αντέξει..
Θυμούμαι πάντοτε την υπόσχεση της επιστροφής ενός χαμόγελου στα χείλη, θυμούμαι μιαν άνοιξη που χτύπησε την πόρτα πριν λίγο καιρό, θυμούμαι κι ένα αστέρι που έλεγε πως θα φωτίζει τις επόμενες νύχτες…
Καμιά φορά τα αστέρια παίρνουν μακριά το φως τους, η άνοιξη ξεχνά πως πρέπει να ανθίσει την φύση, κι εκείνο το χαμόγελο παγώνει στις τσέπες μιας μάλλινης ζακέτας ξεχασμένο.
Βάλε τα χέρια σου σ’ ολόκληρο το βάθος της τσέπης, κάτι σου φιλάει τα χέρια, εκεί είναι η αρχή κρυμμένη. Το χαμόγελο είναι το δικό σου αστέρι, το χαμόγελο είναι η δική σου Άνοιξη και πίστεψε με δεν είναι μόνο για σήμερα, είναι για πάντα κι εκείνη που θα αντέξει θα είσαι εσύ.
...ξέρω έγω κάτι που μπορούσε, βέβαια, να σε σώσει εγώ, που δε σε γνώρισα ποτέ, για σκέψου, εγώ ένα καράβι να μάς πάρει, Κάισαρ, να μάς πάρει ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ' οδηγώ...
και μην ακούς τον άλλον Μεγάλον που είπε "αν τη ζωή σου χάλασες εδώ, σ'όλην την γη την χάλασες"...
ήχε..Μου έλειψε η ποιητική σου ματιά.. θυμούμαι πάντα την υπόσχεση.**
γάτούλι** για σκέψου ..πως εσύ και κάθε εγώ θα μπορούσαμε να σωθούμε αν ο ένας τον άλλον έτσι για αλλαγή κοιτάζαμε χωρίς παραμορφωτικά "γυαλάκια". Καλό σου βράδυ γάτε. μου άρεσε το "αποτύπωμα" σου. **
5 comments:
erwtiki,blogspot.com
Θυμούμαι πάντοτε την υπόσχεση της επιστροφής ενός χαμόγελου στα χείλη, θυμούμαι μιαν άνοιξη που χτύπησε την πόρτα πριν λίγο καιρό, θυμούμαι κι ένα αστέρι που έλεγε πως θα φωτίζει τις επόμενες νύχτες…
Καμιά φορά τα αστέρια παίρνουν μακριά το φως τους, η άνοιξη ξεχνά πως πρέπει να ανθίσει την φύση, κι εκείνο το χαμόγελο παγώνει στις τσέπες μιας μάλλινης ζακέτας ξεχασμένο.
Βάλε τα χέρια σου σ’ ολόκληρο το βάθος της τσέπης, κάτι σου φιλάει τα χέρια, εκεί είναι η αρχή κρυμμένη.
Το χαμόγελο είναι το δικό σου αστέρι, το χαμόγελο είναι η δική σου Άνοιξη και πίστεψε με δεν είναι μόνο για σήμερα, είναι για πάντα κι εκείνη που θα αντέξει θα είσαι εσύ.
...ξέρω έγω κάτι που μπορούσε, βέβαια, να σε σώσει
εγώ, που δε σε γνώρισα ποτέ, για σκέψου, εγώ
ένα καράβι να μάς πάρει, Κάισαρ, να μάς πάρει
ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ' οδηγώ...
και μην ακούς τον άλλον Μεγάλον που είπε "αν τη ζωή σου χάλασες εδώ, σ'όλην την γη την χάλασες"...
Καλό βράδυ Ελαφίνο-αδερφάκι... Σ;-)
ήχε..Μου έλειψε η ποιητική σου ματιά.. θυμούμαι πάντα την υπόσχεση.**
γάτούλι**
για σκέψου ..πως εσύ και κάθε εγώ θα μπορούσαμε να σωθούμε αν ο ένας τον άλλον έτσι για αλλαγή κοιτάζαμε χωρίς παραμορφωτικά "γυαλάκια".
Καλό σου βράδυ γάτε. μου άρεσε το "αποτύπωμα" σου.
**
αυτό το αύριο... με πονάει κάποιες φορές...
Post a Comment