Μικρή μου

κανείς δε χάθηκε

χωρίς για λίγο να κοιτάξει τον δρόμο που έπρεπε να είχε πάρει.

Πώς μέσα στο κρύο του λάθος δρόμου

κρατάμε ζεστά τα όνειρα;

μέχρι να κρυώσει το σώμα μέχρι να κρυώσει η ψυχή.
Δεν υπάρχω χωρίς το όνειρο μου
μα χωρίς όνειρα τελευταία ζω
Γι'αυτό χλωμιάζω και χάνομαι..
μέχρι να το συναντήσω πάλι




μέχρι να το συναντήσω πάλι
















4 comments:

Anonymous said...

..τόσα
ονειρα
δεν μπορουνε
να πανε
χαΜΜενα
..

μην αργησεις
θα περιμενω

xxx

ion said...

με όνειρο θα έρθω. μόνο με όνειρο.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Κλείσε τα μάτια κι επέτρεψε να επιστρέψει πίσω η ψυχή, εκείνη γνωρίζει που πρέπει να πάει τα μάτια την παραπλανούν.
Άνοιξε τα μάτια μετά και πάρε πίσω τα βήματα, αν δε γίνεται πάρε έναν άλλο δρόμο που στο εκεί θα σε βγάλει.
Μπορείς αν έχεις την επιθυμία, αν πάλι κάτι νιώθεις να σου δεσμεύει τα βήματα άπλωσε το χέρι σε ανθρώπους δικούς σου κι εκείνοι θα κάνουν το ίδιο.
Η αγάπη είναι παντοτινή αν είναι ανιδιοτελής κι αληθινή.
Γνωρίζεις ποιοι είναι εκείνοι που έτσι την νιώθουν ή τουλάχιστον το υποψιάζεσαι.

Θα τον βρεις τον δρόμο, το νιώθω, το γνωρίζω αν θέλεις..

Να προσέχεις μονάχα.

Unknown said...

..στον επόμενο γύρο ζωής.

older posts