..και έτσι ξεκίνησα τη μέρα μου. Με βόλτες γύρω απ'το κεφάλι της ζωής μου, νοιάστηκα λες για τα ίδια ξένα που με στοιχειώνουν. Πέρασα απο τη νύχτα σαν ζαλισμένη σάρκα χωρίς να μπορώ, χωρίς να ξέρω. Προσπάθησα να πω , μα τίποτα δεν είπα. Ψέμματα έλεγα πως ζώ. Αλλά και εσύ δε μου είπες ποτέ τίποτα κακό. Τίποτα. Μόνο με άφηνες να μπάινω όλο και πιο βαθιά σε αστείες ψευδαισθήσεις. Είμαι παρατημένη σε ένα κέντρο, χωρίς προσανατολισμό. Ανάμεσα σε πραγματικότητα ηλίθια σκληρή και αδιάφορους αρχηγούς, με βάφτισες μάγισσα και με άφησες να ανταπεξέλθω.. Σε τί..Πές μου μόνο.. πώς τα αερικά βιώνουν τέτοια καθημερινότητα χωρίς να παραιτούνται; Γιατί τόσο αλόγιστη ηλιθότητα πουθενά αλλού δε βρήκα παρά μόνο στους δρόμους της πόλης που με έκλεισες. Η Αθήνα δεν γούσταρε ποτέ το συνάφι μου. Σε λίγο πέφτει η ατάκα μου. Nα βγώ ή ήλθε η ώρα της αποφώνισης;


















Κυριακή. Ιανουάριος '85. Πως σε λένε;...
Κά νω προ σπά θει α να <<γράψω>>...
Του λόγου μου το αληθές, όταν διαβάζεις αυτές τις
[γραμμές
Θα 'ναι να 'χω πετάξει.
Στις αράδες μου μπλέκονται αγριοφράουλες και
[βατομουριές
χιλιόμετρα που πέφτουν επάνω μου δε μ' αφήνουν να
[προχωρήσω...
Αυτός ο κατακερματισμένος μανδύας, σκισμένος από
[αέρηδες
κι από βροχές, αυτός ο άσπρος σταλαγμίτης το σώμα μου
μπλέκεται μέσα στα ανυπόδετα πόδια μου, εκθέτει τη
[χωρίς
ανθρώπινη ανταπόκριση ψυχή μου.
Κάνω προσπάθεια να γράψω...
Οι δρόμοι της πολυαγαπημένης πόλης μου, φίδια τώρα
[τησ γνώσης
μου παραδώσανε της πόλης τα κλειδιά, με εκπαιδεύσανε
[με μάθανε
όσο με σφίγγουνε ν' ανοίγομαι, τώρα με σφίγγουνε,
[ανοίγω...
Τώρα σε λίγο δε θα μπορέσεις να με πιάσεις πια, αν
[μπορέσεις
κυνήγα με, δε θα με βρείς στους δρόμους της πια, με
[προφυλάνε
με κρύβουνε ανεβαίνω...
Σε λίγο αν κοιτάξεις λυπημένος το βράδυ στον ουρανό
[ψηλά
θα 'μαι ένα χαζό παιδικό άστρο που όλο θα πέφτω.
Ίσως κάνω λάθις που θέλω να γράψω για να κρατηθώ.
είναι ίσως γιατί νωμίζω πως δεν πρόλαβα να πώ
[Ευχαριστώ
κι αντί για πεφτάστρο που πρέπει να γίνω και να χαθώ
σαν άνθρωπος αντίθετα ακόμα να σκέφτομαι
και θέλω ρόδο αγάπης να γίνω...

Κατερίνα Γώγου

Απόντες- εκδ. Καστανιώτη-1986

4 comments:

elafini said...

Καλή χρονιά Ιον :)

(το hotel σε περιμενει)

γ.κ. said...

Καλή χρονιά φιλενάδα.

Ερχονται οι Αλκυονίδες μέρες !

το φτυαράτσι said...

Eύχομαι ο καινούργιος χρονος να σου δώσει Υγεία Ευτυχία και ό,τι άλλο ποθείς...Καλή Χρονιά!!!Την κουλησπέρα μου!!!

ion said...

ελαφίνι**
Καλή χρονιά κουκλοέλαφο..(καλή θα είναι βέβαια αφού τίναξες τη μπάνκα στον αέρα χθές βράδυ..τα πήρες όλα και έφυγες τυχερό ελάφι:))))))

ψουξ**
Καλή χρονιά..έρχονταιι;;; που;;;που;;**

Φτυαράτσι**
βασιλισσά μου, είθε όλες οι ευχές σου να ακουστούν και να σταματήσουν οι υπηρέτριες σου να κάνουν λάθη. Κυβέρνα και το 2008...****

older posts