Η χώρα αυτή με πληγώνει.
Θυμωμένη που την αφήσαμε σε λάθος χέρια ξεσπάει την οργή της, ξερνώντας άσχημα πρόσωπα και ψεύτικα λόγια.
Δεν μας ανήκει πια
Γιατί την κλείσαμε σε άσυλο, σε χέρια βρώμικα.
Και έτσι ορφανή μας επιστρέφει τα λάθη μας.
Μέσα από κουτιά φωτεινά, που μόνο φως δε βγάζουν.
Φοράει κουρέλια αυτή η χώρα.
Γιατί την αφήσαμε μόνη της, να παλέυει με τους θετούς της κηδεμόνες.
8 comments:
H μουσικη που παιζει εδω διαφερει..αισθητα :)
πρώτη φορά σε επισκέπτομαι.
με καλωσόρισες με αγαπημένη μουσική
με κέρδισες με τον ίδιο θρήνο που νοιώθω για ό,τι συμβαίνει.
θα έρχομαι να τα λέμε, να σε ξεφυλλίζω...
καλό απόγευμα Ιων
χ
candy*
μια μικρή αλλαγή..μ;
maya**
καλώς ήλθες..οι ημέρες αυτές είναι περίεργες..δεν είναι;;
το βιβλίο μου είναι ανοιχτό για σένα**
καλό απόγευμα*
Μάλλον στους πατριούς της την αφήσαμε.
Μια χαρά χώρα είναι....
Εμείς την πληγώνουμε,
εμείς ΟΛΟΙ ευθυνόμαστε
για τις πληγές της,
γιατί επιτρέπουμε
σε "άτεχνους",
"ανεπιτήδευτους"
και "ανεπαρκείς"
να την κουλαντρίζουν...
Γλαρένιες αγκαλιές
Δεν μας αντέχει ο εαυτός μας πια... πόσο μάλλον αυτός ο τόπος...
καλημέρα pan*
πάμε να ζητήσουμε κηδεμονία;
φύρδην-μίγδην**
εμείς την πληγώνουμε, για αυτό τώρα ξεσπά εναντίον μας.
είναι στενάχωρο αυτό που ζούμε.
crazy cow***καλημέρα
αυτή ακριβώς είναι η αιτία-απάντηση.
Ακόμα γυμνή η ψυχή μου τριγυρίζει στις απέραντες της αποστάσεις.
Καμένες τώρα κ’ ίσως από πάντα καμένες.
Παρατημένη στην αδυναμία της να ομορφαίνει ολοένα και να ληστεύεται.
Κουράστηκε πια, μηδ’ ένα βήμα να κάνει θέλει.
Μηδ’ ένα τροπάριο να ψάλει.
Ξενιτεύει τα παιδιά της ένα ένα και τα οδηγεί να την ξεχάσουν.
Ξεχάσαμε την έννοια της λέξης ΖΩΗ κι ας γεννήθηκε σε τούτο τον τόπο.
Post a Comment