3


























τη στιγμή σου φοβάσαι κι όχι το θόρυβο των άλλων.

πάντα σε αυτό το θόρυβο επικρατούσε η σιωπή σου.

ανίκανη να πει.

να φανερώσει
πως ζούσες.

γιατί ζωή ήταν
τότε.
μισή αφημένη.
μισή δική σου


11 comments:

Pan said...

Γιατί να φοβάσαι την στιγμή;

ion said...

γιατί αυτή πάντα περίμενες.
(και είναι μόνο μια μικρή παντοδύναμη στιγμούλα..)

Pan said...

Μάλιστα. Άρα δεν θα μπορέσεις και να την καταλάβεις - ευχαριστηθείς - Ζήσεις.

ion said...

αυτό είναι το θέμα..
φοβάσαι γιατί σίγουρα θα την καταλάβεις. είναι εκεί και περιμένει μόνο εσένα.
Να σου δείξει ποιός είσαι. και αν τόσο καιρό ξεγελιόσουν.

cropper said...

Με λίγες λέξεις και μία "δυνατή" φωτογραφία είπες (με πολύ πιό όμορφο τρόπο) όσα πάλευα να πώ στα δύο τελευταία ποστ.

Μπορώ να το χρησιμοποιήσω σαν επίλογο;

ion said...

τιμή μου cropper**

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... said...

Πάντοτε έτσι είναι…

Καλησπέρα ion.

ion said...

Καλησπέρα ήχε..
ναι..
**

Shades said...

Ψαγμένη σοκολάτα!!!

Mr D. said...

τη στιγμή που φωνάζω δια τηλεφώνου την κρυπτογραφημένη φοβία μου, που αποχαυνώνομαι στην τηλεόραση, ασφαλίζοντας τα παράθυρα...
το δάχτύλό σου στην πληγή μου!

Unknown said...

Μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες.
Κι αυτό το πεθαμένο μπορντώ που το χρωμάτισε.

(Είσαι λίγο bitter σοκολάτα αυτό το διάστημα ή μου φαίνεται Ion μου;)

older posts