τη στιγμή σου φοβάσαι κι όχι το θόρυβο των άλλων.
πάντα σε αυτό το θόρυβο επικρατούσε η σιωπή σου.
ανίκανη να πει.
να φανερώσει
πως ζούσες.
γιατί ζωή ήταν
τότε.
ανίκανη να πει.
να φανερώσει
πως ζούσες.
γιατί ζωή ήταν
τότε.
μισή αφημένη.
μισή δική σου
11 comments:
Γιατί να φοβάσαι την στιγμή;
γιατί αυτή πάντα περίμενες.
(και είναι μόνο μια μικρή παντοδύναμη στιγμούλα..)
Μάλιστα. Άρα δεν θα μπορέσεις και να την καταλάβεις - ευχαριστηθείς - Ζήσεις.
αυτό είναι το θέμα..
φοβάσαι γιατί σίγουρα θα την καταλάβεις. είναι εκεί και περιμένει μόνο εσένα.
Να σου δείξει ποιός είσαι. και αν τόσο καιρό ξεγελιόσουν.
Με λίγες λέξεις και μία "δυνατή" φωτογραφία είπες (με πολύ πιό όμορφο τρόπο) όσα πάλευα να πώ στα δύο τελευταία ποστ.
Μπορώ να το χρησιμοποιήσω σαν επίλογο;
τιμή μου cropper**
Πάντοτε έτσι είναι…
Καλησπέρα ion.
Καλησπέρα ήχε..
ναι..
**
Ψαγμένη σοκολάτα!!!
τη στιγμή που φωνάζω δια τηλεφώνου την κρυπτογραφημένη φοβία μου, που αποχαυνώνομαι στην τηλεόραση, ασφαλίζοντας τα παράθυρα...
το δάχτύλό σου στην πληγή μου!
Μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες.
Κι αυτό το πεθαμένο μπορντώ που το χρωμάτισε.
(Είσαι λίγο bitter σοκολάτα αυτό το διάστημα ή μου φαίνεται Ion μου;)
Post a Comment