μοναδική μου ανάσα αυτή που κράτησα για μένα .

ένα ευχαριστώ shades..που απολαμβάνεις τη ψυχή μου..

Χόρεψέ μαζί μου.
Κάτω από ένα μοναδικά ψεύτικο φεγγάρι.
Σαν ένα μικρό σκίσιμο στο μαύρο του ουρανού μου.

τη στιγμή σου φοβάσαι κι όχι το θόρυβο των άλλων.
πάντα σε αυτό το θόρυβο επικρατούσε η σιωπή σου.
ανίκανη να πει.να φανερώσει πως ζούσες.
γιατί ζωή ήταντότε.μισή αφημένη.
μισή δική σου