Κάποιος φίλος μου είπε πώς ποτε δεν επιστρέφουμε από τα ταξίδια μας,
είμαστε πάντα κάποιοι άλλοι όταν επιστρέφουμε.
Δεκάδες ταξίδια, χιλιάδες εικόνες.
Μέσα μας - μας πλάθουν ξανά και ξανά -καθώς ερχονται ξανά στα όνειρα.
Μας δείχνουν γωνιές που ξεχάσαμε και συνεχίζουν να μας αλλάζουν.
Δεν επιστρέφουμε ποτε απ'τα ταξίδια μας.
6 comments:
Κι όμως...
Είναι κάποια ταξίδια που με άλλαξαν, κι έπειτα απλά τα άφησα να ξεχαστούν...
Ίσως όμως να μην είμαι ο κανόνας...
Ουσιαστικά αυτές οι αλλαγές δε ξεχνιούνται ποτε.
Ενσωματώνονται μέσα μας και υποσυνείδητα λειτουργουν διαρκως.
Μας αλλάζουν σιωπηλά ακόμη και αν εμείς δεν τις θυμόμαστε πια.
Είμαστε ενα εργοστάσιο εικόνων που δεν παύει ποτε να λειτουργει..
Κι όμως... Εκείνο το συναίσθημα το ακόρεστο με κατατρώει, όσο κι αν έχω ταξιδέψει...
..μα η αλλαγη δε σημαίνει ολοκλήρωση..
όλα τα ταξιδια που ζουνε μεσα σου θα χαϊδεψουν το ακόρεστο είναι σου.
(ευχή)
*
Σωστό...
Και το ερώτημα που μένει και βασανίζει τελικά, δεν είναι "ποιος είσαι εσύ" μα "ποιος είμαι εγώ τελικά"...
"Και τι αποζητώ στ' αλήθεια"...
Post a Comment