Είμαστε σιωπές  

που κοιμίζουν τα όνειρα.

Είμαστε μονοσύλλαβοι δισταγμοί 

που όλο θέλουν. 

Είμαστε αυτό που έμεινε. 

Είμαστε αυτό που χάσαμε

(άκου, χτυπάει 

μέσα μας).

Ειμαστε αυτό που θέλουμε να βρούμε.

Είμαστε όλες οι μουσικές του κόσμου. 

Είμαστε θόρυβος. 

Είμαστε εγω εσυ αυτός αυτη εμείς εσεις αυτοί

σε χίλιες εικόνες παριστανουμε τους εαυτούς μας.

εσύ

κι όταν ο τέλειος εαυτός σου σε αφήσει, έλα. 

Πάντα σε σκεφτόμουν χωρίς αυτόν.

πνίγεσαι

βγαλε τα ρουχα

πνίγεσαι 

φόρα τα βαριά 

/τα ασπρα όνειρα

θα φυσήξω αερα

να σηκωθει κυμα

να σε σκεπασει

πνίγεσαι

ελα να σου απλωσω το χερι

πνίγεσαι

να νομίζουμε πως προσπαθησαμε

θα φυσήξω χωμα 

χωμα βυθου

υγρό

γεμάτο

διαβρωση

να σε κρύψει απο αυτούς που πασχίζουν για ζωή

και ταχα θα σε σώσουν.

Ραγίζω ραγίζεις

γυαλινη πολη

μεσα στο ράγισμα του κοσμου

ανάμεσα σε θολές ανάσες

γυαλινη κουκλα

μεσα στο ράγισμα του χρόνου

ανάμεσα σε δέκα γέννες

γυαλινη ελπιδα

γυάλινη ελπίδα

μεσα στο ράγισμα του πόνου

ανάμεσα σε βραχνές ανάσες.

Κατσε

να σου πω

για τις πληγές 

κατσε 

να σου πω

για την ελπίδα που σε εφερε σε εμενα νεκρό.

Κι αν σπασω 

πάλι το ίδιο θα είναι.

treasure

Κοιτάς.

Εγώ ειμαι.

πάνω

ψηλά

και εσυ ο αερας

που θα με φέρει κοντά σου 

και σε αυτη τη ζωή.

Love drop

Πεταξέ τα όλα.

Εγώ και εσύ σε ένα απέραντο σύμπαν.